Graag wil ik je voorstellen aan Flossy. Flossy is een bloempje dat je kan helpen als je iets duidelijk wilt maken. Flossy op de afbeelding zou kunnen zeggen: pest mij niet, behandel mij met respect! Of misschien ben je ´s ochtends nog niet wakker en heb je eerst koffie nodig. Dit design op je koffiebeker? Het is maar een idee. Ben je benieuwd welke designs ik nog meer heb ontworpen? Klik dan op onderstaande link en wees welkom in mijn showroom. Het ontwerpen van designs is voor mij heerlijk om te doen, Ik heb nog genoeg inspiratie!
In de blog van 30 januari 2021 heb ik mijn schilderij: “NEWS IS EVERYWHERE” met jullie besproken. Aan het eind leek het mij leuk om jullie een vraag voor te leggen, namelijk: waarom heb ik dit schilderij zo genoemd? De oplossing van het vraagstuk zie je op bovenstaande foto: er is een krantenknipsel in het schilderij verwerkt. Onder de negentien goede inzenders heeft FarbenLin een beker met hierop een door mij ontworpen design verloot. De gelukkige winnaar is Marion uit Breda. Gefeliciteerd en veel plezier met de beker.
Een lijst om een schilderij dient ter bescherming van het schilderij. Daarbij moet een lijst iets toevoegen aan een schilderij. Het moet bij een schilderij passen, het schilderij uit de verf laten komen! Een goede lijst kiezen is nog niet makkelijk: Welk materiaal kies je, welke kleur, kies je voor strak of juist klassiek? Het is natuurlijk ook een kwestie van smaak. Maar het moet zeker niet zo zijn dat een lijst de aandacht van het schilderij afleidt. Een advies van een lijstenmaker of van de kunstenaar zelf kan nuttig zijn. Een lijst om een schilderij van een oude meester is vanzelfsprekend, vind ik. Maar voor de moderne kunst geldt dit zeker niet. Veel abstracte schilderijen hebben geen lijst nodig. Voorwaarde is wel dat de zijkanten van het doek netjes zijn afgewerkt. Dat wil zeggen dat ze geschilderd zijn in een kleur die bij het schilderij past.
Zelf had ik een keer ten behoeve van een expositie een lijst om één van mijn schilderijen laten maken. Toen het af was en ik het schilderij op ging halen voelde ik bij het zien van het resultaat totaal geen vreugde. Ik heb het eerst zo gelaten en het werk met de lijst op de expositie gehangen. Eenmaal weer thuis keek ik nog eens goed naar mijn schilderij en kreeg het behoorlijk benauwd. Het leek of het schilderij schreeuwde: bevrijd mij!!! Toen kon ik nog maar een ding doen: het schilderij ontlijsten! Wat een opluchting dat de lijst weg was! Voor wie het interesseert, het ging om Fantasy 4.
Het wilde niet echt vlotten met het tekenprogramma Gimp. Maar, nadat ik eerst een tijdje wanhopig naar een grijs scherm had gestaard, kwam er licht in duisternis. Ik kwam Mariel tegen. Niet in levende lijve maar op YouTube! Door haar cursus Gimp voorkeuren (of eigenlijk een naslagwerk, zoals ze zelf zegt) veranderde mijn grijze scherm langzaam in een kleurrijk overzichtelijk scherm. Nu kon ik aan de slag en voor een goede start vond ik op YouTube een cursus van haar hoe ik met Gimp een eenvoudig visje kon tekenen. Mariel heeft een voor mij zeer prettige manier van uitleggen. Het is alsof er een vriendin naast je staat die op een rustige manier vertelt wat je moet doen, terwijl ze zelf alles voordoet. Wat ook bijzonder prettig is, is dat ze je waarschuwt voor valkuilen. Je kunt merken dat ze zelf ook moeite heeft moeten doen om zich het programma eigen te maken. Juist zulke mensen kunnen alles het beste uitleggen! Ik heb haar al diverse malen een mail gestuurd omdat ik ergens vastliep. Ze antwoordt altijd snel en met haar uitgebreide antwoord kan ik altijd weer verder. Ik weet dat ze op dit moment hard werkt aan nieuwe cursussen, ook over fotografie.
Misschien is creatief zijn op je computer ook iets voor jou en denk je erover om (gratis) Gimp te downloaden. Je hebt hierboven kunnen lezen met welke hulp je het programma overzichtelijk kunt maken! Als je het programma dan op een speelse manier onder de knie wilt krijgen, zoek dan op Google Gimpen met Mariel. Succes en vooral heel veel plezier!
Een tijdje geleden ben ik met behulp van het programma Paint (dat zit zo´n beetje op elke computer) begonnen met het ontwerpen van designs. Erg leuk om te doen maar het programma Paint heeft z´n beperkingen. Op zekere dag installeerde iemand het programma GIMP op mijn computer. Dit kun je gratis downloaden. Hiermee zou ik veel betere mogelijkheden hebben om mijn ontwerpen te maken. Ik ging ermee aan de slag, althans dat probeerde ik. Ik staarde naar een grijs scherm, totaal niet uitnodigend. Ik klikte wat aan maar had geen idee wat ik ermee moest. Kon ik iets met een penseel? Ik klikte erop en bewoog het heen en weer, er ontstond een soort zwarte veeg. En waar waren de kleuren? Ik had het gevoel dat ik in een soort doolhof was beland, een grijs en grauw doolhof. Er zat wel een handboek bij dat je kon downloaden, maar ook daar werd ik niet blij van. De moed zonk me in de schoenen. Zodanig, dat ik een tijdlang niet meer naar het programma omkeek. Tot ik mij herpakte en eens ging kijken wat er allemaal over GIMP op internet te vinden was. Hoe ik toen de kleuren in het programma kreeg en nog veel meer, dat lees je in mijn volgende blog!
Internet is kennisverrijkend, dat zal iedereen kunnen beamen. Wil je iets weten? Type of spreek de vraag in en de zoekmachine heeft binnen luttele seconden antwoorden voor je. Fantastisch! Ook als je creatief aan de slag wilt kan internet een grote steun zijn. Vele instructiefilmpjes worden aangeboden. Zelf wilde ik eens graag weten hoe je een mandala moet tekenen. Even “hoe teken ik een mandala” ingetypt en hoppa, daar verscheen op Youtube een vrouw die mij precies voordeed hoe ik een keurige mandala kon maken met behulp van een passer en een lineaal.
Maar toen ik zo´n 40 jaar geleden met schilderen begon had ik de mogelijkheid om van internet gebruik te maken niet. Wel kocht ik een leuk boekje, het heette: “zó schilder je met olieverf”. Ja, echt, met het accent op de o (zie afbeelding) , dus zó, en niet anders! Ha, ha. Maar eerlijk is eerlijk, ik heb zeker wel iets aan het boekje gehad. Het is nog altijd in mijn bezit en ik zag op internet dat het nog steeds te koop is. Ik heb de inhoud niet kunnen zien maar denk toch wel dat er iets aan de tekst veranderd moet zijn, want de tekst in mijn boekje is nogal gedateerd. Nadat er aangeraden wordt om de voorplaat na te schilderen, lees ik: “Hebt u deze voorplaat naar tevredenheid gecopieeerd dan dient u de grote stap naar het schilderen naar de natuur te wagen”. Maar goed, voor als je met schilderen wilt beginnen is het een nuttig boekje. Je leert bijvoorbeeld hoe je in twee of vier stadia een stilleven of landschap kunt maken. Er wordt ook precies verteld welke kleuren je moet mengen om de juiste kleuren voor de verschillende objecten te krijgen. Als je lekker relaxed met het boekje naast je precies uitvoert wat je wordt opgedragen (zó dus!) dan heb je aan het eind een professioneel uitziend stilleven of landschap gemaakt, waar je misschien stiekem wel trots op bent, ook al is het een kopie.
Je zult wel denken, als je naar de afbeelding hierboven kijkt, gaan we een broodje kaas schilderen? Maar nee, dat is niet de bedoeling. De foto is om een andere reden boven de blog geplaatst. Ik ga het je vertellen.
Ken je het, dat je zo geconcentreerd met iets bezig bent dat je alles om je heen vergeet? Opeens kijk je op de klok en denk je Wat! Is het al zo laat? Of je vergeet dingen die je had moeten doen. Of je weet niet meer of je iets al gedaan hebt. Dit heeft niets met ouderdom te maken maar het komt omdat je in diepe concentratie met dat ene bezig bent.
Zo was ik in de tachtiger jaren met een groep mensen op schildervakantie in Bakkeveen. Dit plaatsje ligt in een mooi bosrijk gebied in zuidoost Friesland. Ik trok eropuit met schildersezel en tas met schilderspullen en installeerde mij bij een mooie boerderij. Ik zocht een goede compositie en ging aan de slag. In die tijd schilderde ik nog vrij realistisch. Ik werkte uiterst geconcentreerd. Na een tijdje bedacht ik dat ik maar eens iets moest eten. Uit mijn tas haalde ik een boterham met kaas. Ik nam een hap en nog een hap. Ik weet nog dat ik wel vaag dacht: wat smaakt dat vreemd. Maar min of meer gedachtenloos at ik door zonder verder nog iets te proeven, want ik werd volledig in beslag genomen door het schilderen van de boerderij. Op een gegeven moment was het tijd om naar het verblijfadres terug te keren.
En toen kreeg ik ´s avonds verschrikkelijke hoofdpijn, echt niet normaal! Ik moest zelfs gaan liggen. Wat bleek? Ik schilderde in die tijd met olieverf en gebruikte terpentine als medium. De dop van het flesje was losgeraakt en het flesje was omgevallen in mijn tas waar dus ook de boterham met kaas in zat. En, je raadt het al: de terpentine was in de boterham getrokken, vandaar dus die rare smaak. Ik was bezig om mezelf te vergiftigen! De les die ik hieruit geleerd heb is: voedsel en verfspullen gescheiden houden en doppen goed vastdraaien (ha, ha. dit laatste gaat helaas nog regelmatig mis tot ergenis van mijn echtgenoot).
De titel van deze blog is ook de titel van mijn acrylschilderij dat je hierboven ziet afgebeeld: “News is everywhere”. Het schilderij kent meerdere lagen. Over de eerste laag was ik erg ontevreden. Zoals je een euforisch gevoel kunt krijgen van een schilderij dat je gemaakt hebt, zo kun je ook volledig afknappen op iets wat je hebt geproduceerd. Dat was voor mij hier het geval, dus: weg ermee! Hiermee bedoel ik niet letterlijk weggooien, nee zeg, zonde van het doek! Lekker met gesso (een soort dekverf) eroverheen en opnieuw beginnen. Ik bracht een grijze gessolaag aan en liet deze 24 uur drogen. En op dit grijze uitdagende vlak begon ik weer opnieuw te schilderen. Maar op een of andere manier wilde het maar niet lukken. Het werd een worsteling. Ik herinner me dat ik het doek een tijdje heb weggezet, even uit mijn gezichtsveld, ik werd er helemaal chagrijnig van. Toch na een tijdje maar weer eens op de ezel gezet en toen kreeg ik weer inspiratie. Ik koos ervoor om met een paletmes verder te gaan en veel wit te gebruiken. Dat gebruik van wit was echt een behoefte die ik op dat moment voelde, alsof ik het schilderij wilde reinigen of zo. Naast wit voegde ik ook kleur toe. Verder maakte ik gebruik van de nog aanwezige onderliggende grijze laag. Als je het schilderij goed bekijkt zie je dat de uitgespaarde grijze vierkantjes een soort venstereffect geven. Ik zorgde ervoor dat ik daar niet meer overheen ging want anders bestaat het gevaar voor “doodschilderen”. Voor een goede compositie en een goede kleurverhouding heb ik doorgewerkt tot het helemaal naar mijn zin was.
En nu heb ik een vraag voor je! Waarom heb ik dit schilderij “NEWS IS EVERYWHERE” genoemd? Door het schilderij heel goed te bekijken kun je erachter komen. Het beste kun je hiervoor het schilderij op de pagina ” kunst” bekijken. Om de oplossing te kunnen vinden zal ik je een tip geven: ik heb voor het schilderij niet alleen verf gebruikt. Als je het antwoord denkt te weten, stuur mij dan de oplossing. Op de contactpagina kun je je oplossing verzenden. Onder de inzenders met het goede antwoord verloot ik een presentje. De winnaar krijgt bericht. Je kunt je antwoord tot 1 maart insturen. De uitslag wordt na 1 maart in een blog bekend gemaakt. Succes!
In deze blog wil ik het met je hebben over aquarelleren. Schilderen met aquarelverf is misschien wel het moeilijkst van alle verfsoorten. Dit, omdat het vaak niet te voorspellen is wat er gebeurt. Lastig maar juist ook weer leuk en spannend! Met olie- of acrylverf maak je een verfstreek en die staat dan op de plek waar je hem hebben wilt. Met aquarelverf kan dit ook maar dan moet je heel weinig water gebruiken en dan behandel je de verf toch meer als acrylverf. En de charme van aquarel is juist om het water z’n gang te laten gaan.
Zelf heb ik veel aquarellen gemaakt. In het begin is het vooral experimenteren. Maar oefening baart kunst! Een schilderijtje waar ik nog steeds blij mee ben zie je hierboven. Deze aquarel heb ik jaren geleden gemaakt tijdens een schildervakantie op de Wadden. Het water op de afbeelding is vrij woest, ook de lucht oogt onstuimig! Het woeste van het water wordt nog geaccentueerd door de opspringende golf links van het midden. Hier was ik blij verrast dat het zo uitpakte. Dit is dus wat ik bedoel met “het spannende” van aquarelverf. Zie je dit zo gebeuren, blijf er dan meteen van af: niets meer aan doen! Als ik nu weer naar deze aquarel kijk herinner ik me deze leuke leerzame vakantie weer. We waren met een stuk of tien cursisten en werkten en sliepen op een prachtig zeilschip. De eigenaren van het schip, een echtpaar, Jan Velthuis en Rini Bus, beiden kunstenaars, waren onze docenten. Ik heb even gekeken op internet en zie dat ze nog steeds schildervakanties organiseren. Ook dit jaar staan ze op het programma, maar ja, of het door kan gaan…De sfeer aan boord was geweldig en aan wal ook: de Claerkampster Cloosterbitter op Schiermonnikoog smaakte voortreffelijk! Een mooie herinnering.
Misschien ben jij al bezig met aquarel of krijg je zin om te beginnen? Een groot voordeel is, dat het zeg maar praktisch wel makkelijk is. Je hebt niet per se een schildersezel nodig. Een aquarelblok is handig en verder heb je een kwast, verf, een potje met water en een schilderslapje nodig. Je kunt aan tafel schilderen of buiten op een bankje met het aquarelblok op je schoot. Leg als beginner de lat niet te hoog, meteen een landschap maken moet je niet willen. Voel je eerst vrij om een beetje te experimenteren met de verf en het water. Laat je verrassen door wat er in deze samenwerking van jou met de verf en het water gebeurt. Op internet zou je filmpjes kunnen zoeken waarin iemand laat zien hoe hij of zij een aquarel maakt. Het allerleukste is natuurlijk een fysieke cursus maar ja, de corona….Mocht het mogelijk zijn dan zou ik je een schildervakantie van harte willen aanbevelen. Op internet worden er diverse aangeboden. Kijk ook wat bij je budget past. Buitenlandse schildervakanties zijn meestal prijziger. Als je aan de slag bent gegaan en je wilt je ervaringen met mij delen, vind ik dat altijd leuk!
FarbenLin 