olieverf

Uit het boekje

| farbenda

Internet is kennisverrijkend, dat zal iedereen kunnen beamen. Wil je iets weten? Type of spreek de vraag in en de zoekmachine heeft binnen luttele seconden antwoorden voor je. Fantastisch! Ook als je creatief aan de slag wilt kan internet een grote steun zijn. Vele instructiefilmpjes worden aangeboden. Zelf wilde ik eens graag weten hoe je een mandala moet tekenen. Even “hoe teken ik een mandala” ingetypt en hoppa, daar verscheen op Youtube een vrouw die mij precies voordeed hoe ik een keurige mandala kon maken met behulp van een passer en een lineaal.

Maar toen ik zo´n 40 jaar geleden met schilderen begon had ik de mogelijkheid om van internet gebruik te maken niet. Wel kocht ik een leuk boekje, het heette: “zó schilder je met olieverf”. Ja, echt, met het accent op de o (zie afbeelding) , dus zó, en niet anders! Ha, ha. Maar eerlijk is eerlijk, ik heb zeker wel iets aan het boekje gehad. Het is nog altijd in mijn bezit en ik zag op internet dat het nog steeds te koop is. Ik heb de inhoud niet kunnen zien maar denk toch wel dat er iets aan de tekst veranderd moet zijn, want de tekst in mijn boekje is nogal gedateerd. Nadat er aangeraden wordt om de voorplaat na te schilderen, lees ik: “Hebt u deze voorplaat naar tevredenheid gecopieeerd dan dient u de grote stap naar het schilderen naar de natuur te wagen”. Maar goed, voor als je met schilderen wilt beginnen is het een nuttig boekje. Je leert bijvoorbeeld hoe je in twee of vier stadia een stilleven of landschap kunt maken. Er wordt ook precies verteld welke kleuren je moet mengen om de juiste kleuren voor de verschillende objecten te krijgen. Als je lekker relaxed met het boekje naast je precies uitvoert wat je wordt opgedragen (zó dus!) dan heb je aan het eind een professioneel uitziend stilleven of landschap gemaakt, waar je misschien stiekem wel trots op bent, ook al is het een kopie.

Broodje kaas

| farbenda

Je zult wel denken, als je naar de afbeelding hierboven kijkt, gaan we een broodje kaas schilderen? Maar nee, dat is niet de bedoeling. De foto is om een andere reden boven de blog geplaatst. Ik ga het je vertellen.

Ken je het, dat je zo geconcentreerd met iets bezig bent dat je alles om je heen vergeet? Opeens kijk je op de klok en denk je Wat! Is het al zo laat? Of je vergeet dingen die je had moeten doen. Of je weet niet meer of je iets al gedaan hebt. Dit heeft niets met ouderdom te maken maar het komt omdat je in diepe concentratie met dat ene bezig bent.

Zo was ik in de tachtiger jaren met een groep mensen op schildervakantie in Bakkeveen. Dit plaatsje ligt in een mooi bosrijk gebied in zuidoost Friesland. Ik trok eropuit met schildersezel en tas met schilderspullen en installeerde mij bij een mooie boerderij. Ik zocht een goede compositie en ging aan de slag. In die tijd schilderde ik nog vrij realistisch. Ik werkte uiterst geconcentreerd. Na een tijdje bedacht ik dat ik maar eens iets moest eten. Uit mijn tas haalde ik een boterham met kaas. Ik nam een hap en nog een hap. Ik weet nog dat ik wel vaag dacht: wat smaakt dat vreemd. Maar min of meer gedachtenloos at ik door zonder verder nog iets te proeven, want ik werd volledig in beslag genomen door het schilderen van de boerderij. Op een gegeven moment was het tijd om naar het verblijfadres terug te keren.

En toen kreeg ik ´s avonds verschrikkelijke hoofdpijn, echt niet normaal! Ik moest zelfs gaan liggen. Wat bleek? Ik schilderde in die tijd met olieverf en gebruikte terpentine als medium. De dop van het flesje was losgeraakt en het flesje was omgevallen in mijn tas waar dus ook de boterham met kaas in zat. En, je raadt het al: de terpentine was in de boterham getrokken, vandaar dus die rare smaak. Ik was bezig om mezelf te vergiftigen! De les die ik hieruit geleerd heb is: voedsel en verfspullen gescheiden houden en doppen goed vastdraaien (ha, ha. dit laatste gaat helaas nog regelmatig mis tot ergenis van mijn echtgenoot).